சிந்தனைக் கட்டுரை- சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா? இல்லை.. மனிதா!!

பாரதி பாடியதுபோல் இனி சாதியைச்சாடி, அதைவிடச் சிறப்பாக யாரும் பாடமுடியாது. அவரது தாசன் பாரதிதாசன். அவரைத் துணைக்கு அழைத்து, பார்ப்பனரை சீண்டிவிடுகிற சிறியவர் பற்றி என்ன சொல்வது? பாரதியின் கவித்துவதுக்கும், தீர்க்கதரிசனத்துக்கும் தான் எல்லோரும் தலை வணங்குகிறார்களே தவிர, அவரது சாதிக்கு அல்ல. அம்பேத்கர், காந்தி, நேரு, படேல், என்று அழைக்கிறார்களே, இதெல்லாம், அன்னாரது, பெயரல்ல! சாதி! அதேபோல், மற்றொரு விசித்திரம் குஜராத்தில் இன்றும் நடக்கிறது! பாய், பேஹன், என்றால், சகோதரன், சகோதரி (Bhai, Bahen). ஆனால், அங்கு, பெயருக்கு நடுவே, இது நுழைந்துகொண்டுவிட்டது!
சர்தார் வல்லப்ஹ் பாய் படேல், என்ற தலைவரது பெயரில், வல்லப்ஹ் என்புது மட்டும் தான் அவரது பெயர். மற்றதெல்லாம்..? பாய் இங்கே எப்படி வந்தது? சாதி- படேல் எப்படி வந்தது?

கிருஷ்ணனை பார்ப்பனர் என்று சொல்பவர்க்கு, புராணமும் தெரியவில்லை, பொது அறிவும் இருக்கவில்லை!
அவர் இடையர் (Yadav) குலத்தவர்! அவரை பூசை செய்து, ஆராதிப்பது பார்ப்பனர் மட்டுமா? அவர்கள் சாதி
பார்த்திருந்தால், ஒரு இடையர் குலத்தவனை ஆராதிப்பார்களா? கிருஷ்ணனின் பல செய்கைகள் தவறெனத் தோன்றினாலும், ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒரு பின் கதையுள்ளதை மேற்புல் உண்டவற்கு எங்கே தெரியப்போகிறது?வெளியே வேஷம், உள்ளே பயம். ''பிள்ளக்கி பேரு வெக்கணும், காது குத்தணும், பொண்ணு சடங்காயிட்டா, கல்யாண நாள் தேதி குறிக்கோணும், .. (கோவிலில்).. ''சாமி, பாத்து நல்லா நிதானமா செய்யுங்க, பய வெளிநாடு போறான். பூச பலமா மனசுல நிக்கிற மாதிரி செய்யுங்க..", ஏன்?.. தலைவருக்கு இனி நல்லதே நடக்க, என்ன பரிகாரம்? சரி, மஞ்சத் துண்ட தோள விட்டு இறக்கக் கூடாது..'' இப்படி பட்ட அத்தியாவசியங்களுக்கு தேவைப்படும் ஒரு சாதியினர், ''போட்டுத் தாக்கு'' என்றதும், வாய் மூடியிருத்தலே, அரைவேக்காடுகளுக்கு, துளிர் விட வாய்ப்பு தருகிறது. அதே மக்கள் தலை தூக்கினால், உலகம் தாளுமா? வல்லவனுக்குப் புல்லும் ஆயுதம் என்ற சொல், வாமன அவதாரத்திலிருந்து வந்தது. மூர்க்க அரசன், ஆனால், கொடை வள்ளல், மகாபலி. கேட்டவர்க்கு இல்லை எனச்சொல்லாமல், அள்ளித்தருபவன். அவனை அழிக்க, ஒரு அந்தணன் உருவம் தான், வேங்கடவனுக்கே வேண்டியிருந்தது! மிகக் குள்ளமான அந்தணனைப் பார்த்து, 'இவன் என்ன கேட்கப் போகிறான்', என ஏளனப் பார்வை பார்த்த அரசனிடம், மூண்றடி மண் கேட்டான், வாமனன்! கேள்வியின், நிஜத்தை புரிந்து கொண்ட ராஜ குரு சுக்ராச்சாரியார், ஒரு புழுவின் உரு கொண்டு, தாரைவார்க்கும், கிண்டியின் வாயை அடைத்துக் கொண்டு, அமர்ந்தார். வாமனனோ, ஒரு தர்பைப் புல்லை எடுத்து, கிண்டியின் துவாரத்தைக் குத்தினான்! கண்ணிளந்த சுக்ராச்சாரியாரால், அந்தணனின் செயலை நிறுத்த முடியவில்லை! கிண்டித் துவாரத்திலிருந்து, நீர் வெளியேற, மாமன்னன் தானம் அளித்துவிட்டான்! உலகளந்தப் பெருமானாக, நீடுயரம் கொண்டு, பூமியை ஒரு காலால், விண்ணை ஒரு காலால், அளந்துவிட்டான்! மற்றொரு அடி? எவர்க்கும் அவரவர் தலை, உயிர்- அதைவிட மேலான ஒன்று இருக்க முடியுமா? தலை தாழ்ந்தான் அரசன். மூன்றாம் அடியை தலைமேல் வைத்துப் பெற்றான் அந்தணன்! புல் ஆயுதமான கதை தெரிந்ததா?

''நெஞ்சில் உரமுமின்றி, நேர்மைத் திரமும் இன்றி, வஞ்சனை சொல்வாரடி, ... வாய்ச்சொல்லில் வீரரடி..'' என்று பாரதி பாடியது, இத்தகைய அரை வேக்காடுகளைப் பார்த்துத் தான்! எங்கே, இதே பழிச் சொல்லை, ஒரு தேவரையோ, மறவரையோ பார்த்துச் சொல்லமுடியுமா? வார்த்தை விழுமுன், வீச்சறுவாள் பறக்கும்! மென்மையான குணத்தை வைத்து ஒருவனை எடைபோடமுடியாது!
சாணக்கியர் என்று பேர் வாங்கிய ராஜாஜியினால்தான், காங்கிரஸ் தளர்ந்து, திராவிடக் கட்சிகள் தலையெடுத்தன! அவர் பார்ப்பனர் என்று எல்லோரும் தூற்றினாரா? இல்லையே? பெரியாரும், அண்ணாவும், ராஜாஜியும் எத்தனை சிறந்த நண்பர்கள் என்பது ஊரறியும்!
மக்கள் பத்திரிகைகள், விகடன், கல்கி, கலைமகள், மற்றும் எழுத்தாளர்கள் சுஜாதா, வாலி, மாலன் போன்றோரை ஏனைய சாதியினர் புறக்கணிக்க முடியுமா? கோவில்களில் அந்தணம் மறையுமா? இதெல்லாம் மீறி, மொழியையும், நாட்டையும், மக்கள் நல்லிணக்கத்தையும் மனதில் கொள்வோர், இனி வீணாகச் சாதிப் பேயை தட்டி எழுப்பமாட்டார்கள் என நம்பி, வாழ்வோமாக!
கவியோகி சுத்தானந்தர், பாடியது போல்,
''எல்லாரும் வாருங்கள், எல்லாரும் சேருங்கள், ஈசனை அன்பு செய்வோம்,
எல்லாரும் ஆடுங்கள், எல்லாரும் பாடுங்கள், இன்பமே நமது தெய்வம்,
அல்லா,பரமபிதா,அரிகரப் பிரம்மம் என்றும், அம்மையப்பா என்றும்,
சொல்லிவணங்குவோம், சொல்லறியாச்சுடரை, ஜோதி ஒளியில் என்றே!
சாதிமத பேதம், தாளாத சுத்தனவன், சச்சிதானந்தப் பெருமான்,
ஆதியந்தமில்லாதான், ஆர்வமுடன் அழைத்தால், அன்பருள்ளே வருவான்!
இல்லையென்பாருள்ளும், இருக்கிறேன் என்பவன், இதயத்தில் கூத்திடுவான்,
எல்லையில்லா உலகில், எங்கும் உயிர்க்குயிராம் இன்னருள் பூத்திடுவான்!''

என்பதை ஆனந்த பள்ளாகப் பாடி, எல்லோரும் `ஒன்றே குலம், ஒருவனே தேவன்' என வாழ்ந்து, ஒற்றுமைக்கு வழிவகுப்போம்.